آرشیو مهر ماه 1399

بارداری دوره ای است که طی آن کودک در حال رشد ، در درون رحم مادر زندگی می کند و به طور کلی به سه مرحله زیگوت ، رویانی و جنینی تقسیم می شود . مرحله آخر ، یعنی مرحله جنینی که از دو ماه پس از بارداری تا تولد ادامه می یابد ، یکی از مهمترین و حساس ترین مراحل رشد است .

تغییرات اساسی شامل رشد تمامی اندام ها و اعضای حیاتی بدن و همچین ساختار عصبی و مغز در مرحله جنینی اتفاق می افتد ، به گونه ای که این تغییرات می توانند کودک را برای زندگی خارج از رحم آماده کنند و این میزان از رشد یافتگی به طور معمول بین سنین 37 الی 40 هفتگی کامل می شود .

در طول این دوره ، جنین بسیار آسیب پذیر است و هر گونه عاملی می تواند رشدش را تحت تاثیر قرار داده و در مواردی حتی باعث ناقص به دنیا آمدن و یا سقط جنین شود . بنابراین لازم است که والدین و به ویژه مادران باردار موارد آسیب زا و اثرات سو آنها را بشناسند و با مراقبت هایی که در این دوره به عمل می آورند به رشد سالم جسم و روان فرزند خود کمک کنند . برای این منظور اثرات مخرب عواملی مانند استرس ، افسردگی و مصرف الکل مادر را بر رشد جنین توضیح داده ایم .

تاثیر استرس مادر در حین بارداری بر جنین

احساس استرس در دوران بارداری یک امر طبیعی است زیرا بارداری به منزله پذیرفتن بسیاری از تغییرات است و تغییرات می توانند استرس زا باشند به این معنی که تغییر در زندگی خانوادگی ، فرم بدن و احساسات می تواند برای مادر تولید استرس کند . 

این استرس تا زمانی طبیعی تلقی می شود که شدید نباشد و مدت آن به درازا نکشد اما در صورتی که مدت و شدت آن افزایش پیدا کند ، برای مادر مشکلاتی مانند فشار خون و بیماری های قلبی به بار می آورد .

از طرف دیگر میزان بالای استرس در دوران بارداری می تواند رشد جنین را تحت تاثیر قرار دهد و احتمال به دنیا آوردن نوزاد نارس ( تولد در قبل از هفته 37 ام بارداری ) یا نوزاد با وزن کم ( وزن کمتر از 2500 گرم ) را افزایش دهد که این نوزادان در مقابل بیماری ها بسیار ضعیف و آسیب پذیر هستند .

 عوامل ایجاد کننده استرس شدید مادر در دوران بارداری

 وقایع منفی زندگی مانند طلاق ، بیماری جدی یا مرگ یکی از نزدیکان یا اعضای خانواده ، از دست دادن شغل یا خانه .

​ حوادث فاجعه بار مانند زمین لرزه ، طوفان ، سیل و انتشار یک بیماری مسری و غیره .

​ استرس های طولانی مدت مانند مشکلات مالی و فقر ، مشکلات زناشویی و جدال با همسر ، مورد تجاوز واقع شدن و غیره .

 طریقه تاثیر استرس مادر بر جنین 

 مادر بارداری که استرس شدیدی را تجربه می کند احتمالا دچار مشکلاتی در غذا خوردن و خوابیدن می شود و این موارد می توانند باعث کمبود وزن جنین شوند.

 استرس شدید و طولانی مدت ، مادر باردار را در معرض خطر جدی فشار خون بالا ، بیماری های قلبی و زایمان زودرس قرار می دهد و در این شرایط نوزاد نارس و کم وزن خواهد بود .

 استرس گاهی اوقات به شکل نوشیدن مشروبات الکلی و مصرف دخانیات بروز پیدا می کند و در صورتی که مادر در حین بارداری خود این مواد را مصرف کند ، کودکی که به دنیا خواهد آمد دچار مشکلات زیادی خواهد بود که نارسی ، کم وزنی ، ابتلا به سندروم جنین الکلی مواردی از این قبیل هستند .

 همچینن استرس می تواند بر روی سیستم ایمنی بدن مادر تاثیر بگذارد و آن را تضعیف کند ، در نتیجه مادر باردار ممکن است به راحتی به انواع بیماری های ویروسی مبتلا شود و اثر مستقیم این بیماری ها بر جنین می تواند شامل انواع نقص های جسمی و نارسی و کم وزنی و غیره باشد . 

 پژوهش ها نشان داده اند که استرس شدید مادر می تواند پیش بینی کننده انواع اختلالات عاطفی ، اختلالات عصبی ، اوتیسم و مشکلات رفتاری ، مشکلات توجه و فوبیای کودک در آینده باشد و همچینن جدال های زناشویی و فریادهایی که احتمالا در این جدال ها وجود دارند ، می توانند منجر به ناشنوایی نوزاد شوند .

 راه هایی برای کاهش استرس مادران در دوره بارداری

 بدانید و بپذیرید که ناراحتی های دوران بارداری موقتی است و در رابطه با کنار آمدن با این ناراحتی ها از پزشک متخصص خود سوال کنید .

 غذاهای سالم بخورید ، به مقدار کافی بخوابید و با تایید پزشک متخصص خود ورزش کنید ، زیرا ورزش می تواند به کاهش استرس کمک کند و همچینین از ناراحتی های معمول بارداری جلوگیری می کند .

 فعالیت هایی که ضروری نیستند ، انجام ندهید و از شریک زندگی خود بخواهید که در کارهای مربوط به خانه کمک کند .

 سعی کنید فعالیت های آرام بخش مانند یوگا را امتحان کنید ، زیرا می توانند به شما در کنترل استرس و آمادگی برای زایمان کمک کنند .

 افراد اطراف شما نیز می توانند در کاهش استرس کمک کننده باشند که می تواند شامل همسر ، خانواده یا دوستانتان باشد ، شما می توانید با هر فردی که مورد اعتماد است درباره استرس هایتان صحبت کنید و راهنمایی و پیشنهادهای آن ها را دریافت کنید .

افسردگی حین بارداری و اثرات آن بر جنین

افسردگی مادران در حین بارداری که عمدتا با علائمی مانند تغییر در اشتها و خواب ، کمبود انرژی ، احساس غم و گریه کردن بی دلیل همراه است ، یکی دیگر از عواملی است که باعث به دنیا آورد نوزاد نارس و کم وزن می شود . 

 طریقه تاثیر افسردگی مادر بر جنین

 مادری که به افسردگی مبتلاست ، خود مراقبتی ندارد و همین امر باعث می شود که به توصیه های متخصص در خصوص میزان خواب و تغدیه توجهی نشان ندهد.

 در چنین شرایطی مصرف دارو های متفاوت و دخانیات و الکل روز به روز بیشتر می شود که می توانند به جنینی که در حال رشد است آسیب برسانند .

 افسردگی گاهی باعث تفکرات خودکشی می شود و مادر باردار ممکن است به آسیب رساندن به خود یا جنین فکر کند .
 به طور کلی نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان داده اند که افسردگی مادر در دوران بارداری می تواند باعث اختلالات عاطفی در دوران خردسالی کودک شود و همچنین زمینه ساز اختلالات رشدی عصبی و مشکلات یادگیری و انواع دیگر اختلالات روانی در آینده کودک شود .

 علائم پیش بینی کننده اختلال افسردگی مادر در حین بارداری

 داشتن سابقه خانوادگی اختلال افسردگی پس از قاعدگی یا پس از زایمان می تواند ریسک ابتلا به افسردگی حین بارداری را افزایش دهد .

 سن مادر در زمان بارداری نیز از عوامل تاثیر گذار است به این صورت که هرچه مادر کم سن و سال تر باشد خطر ابتلا بالا می رود .

 نداشتن حمایت خانوادگی و به تنهایی زندگی کردن مادر ، نیز می تواند زنگ خطر باشد .

 درگیری های زناشویی و خشونت خانگی هم می تواند از عوامل این اختلال محسوب شود .

 بارداری هایی که به صورت ناخواسته بوده اند نیز می توانند منجر به افسردگی مادر شوند .

زنان بارداری که به افسردگی مبتلا هستند می توانند به روانشناس و مشاور مراجعه کنند و از انواع درمان های فردی ، حمایتی ، خانواده درمانی و در مواقعی که افسردگی شدید باشد ، با تایید پزشک مخصوص خود ، از درمان های دارویی بهره ببرند .

مصرف دارو ها و الکل در دوران بارداری و اثرات آن بر جنین

مصرف انواع داروها و الکل در حین بارداری احتمال نقایض مادرزادی ، تولد نوزادان نارس و کم وزن و همچنین به دنیا آوردن نوزادان مرده را افزایش می دهد .

مصرف این مواد احتمال ابتلای کودک را به انواع مشکلات رفتاری در اوایل کودکی افزایش می دهد و حافظه و توجه او را تحت تاثیر قرار می دهند . علاوه بر این ، برخی یافته ها نشان می دهند نوزادانی که از مادران معتاد به کوکائین ، الکل یا تنباکو متولد می شوند ، ممکن است تغییراتی در ساختار مغز داشته باشند .

سندروم جنین الکلی هم عارضه دیگری است که نوزادان به آن دچار می شوند و به دلیل مصرف الکل توسط مادر در حین بارداری اتفاق می افتد . این سندروم غیر قابل درمان است و علائمی مانند کوچکی اندازه سر ، نقص قلب ، تحریک پذیری ، بیش فعالی ، عقب ماندگی ذهنی یا رشد حرکتی کند ، دارد . 

 کلام آخر

دوره جنینی یکی از حساس ترین دوره هاست و نیازمند مراقبت های ویژه ای است که باید توسط والدین ، به خصوص مادر انجام گیرد . در این دوره یک پل ارتباطی قوی بین مادر و جنین وجود دارد ، یعنی استرس و افسردگی مادر به جنین منتقل می شود و همچنین مصرف موادی که مضر هستند توسط مادر ، مانند انواع داروها و الکل ، ضررشان مستقیما به جنین وارد می شود . 

پیامد های منفی استرس ، افسردگی و مصرف الکل توسط مادر شامل نارس و یا کم وزن بودن به دنیا آمدن نوزاد ، یا حتی در مواردی مرگ و سقط جنین می شود . البته این تاثیرات منفی به همین دوره ختم نمی شوند و می توانند تمامی دوره های زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهند ، به عنوان مثال احتمال ابتلا به انواع اختلالات روانی ، مشکلات مغزی و غیره در این کودکان بسیار زیاد است . 

مادران باردار با رعایت نکاتی مانند تمرین یوگا ، تغذیه سالم ، ورزش و عدم مصرف الکل و غیره می توانند از جنین و نوزاد خود در مقابل بسیاری از عوامل آسیب زا محافظت کنند و نوزادانی سالم و تندرست به دنیا بیاورند .

علاوه بر عوامل ذکر شده در این مقاله می توان به علل دیگری مانند بیماری و ضعف جسمی مادر اشاره کرد که ممکن است مانع رشد کامل جنین شود . برای جلوگیری از این موارد بهتر است پیش از اقدام برای بارداری ، حتما به پزشک و متخصص تغذیه مراجعه شود . 

سوالات متداول

1- ✔️ چه عواملی می توانند باعث رشد نکردن جنین شوند ؟

✔️ در این دوره استرس ، افسردگی ومواردی از این قبیل می توانند باعث رشد نکردن جنین شوند . در متن مقاله به تمامی موارد آسیب زا همراه با نحوه اثرگذاری آنها بر جنین و روش های برطرف کردنشان اشاره شده است .

2- ✔️ آیا استرس مادر باعث عدم رشد جنین می شود ؟

✔️ بله احساس استرس مادر علاوه بر اینکه به طور مستقیم به جنین منتقل می شود ، اثرات جانبی دیگری بر او می گذارد و مانع از رشدش می شود که به طور کامل در این مقاله توضیح داده شده اند .

3- ✔️ مصرف الکل توسط مادر چگونه رشد جنین را تحت تاثیر قرار می دهد ؟

✔️ مصرف الکل توسط مادر منجر به اختلال جنین الکلی می شود که مانع رشد صحیح جنین می شود و نقایص جسمی و ذهنی برای کودک به بار می آورد که در این مقاله به طور کامل ذکر شده اند .

منبع : علت رشد نکردن جنین چیست

دوره نوجوانی دورانی سراسر بحران است و با تغییرات مشخصی که در بدن ، رفتار های اجتماعی و احساسات فرد پدیدار می گردد ، قابل شناسایی است . بحران اصلی در این دوران به گفته اریکسون ( Erikson ) ، بحران هویت است یعنی نوجوان در تلاش برای یافتن هویت خود و تثبیت آن است .

برای این که این دوره بحرانی به خوبی طی شود و نوجوان ، موفق به کسب هویتی مستقل شود ؛ رفتار اطرافیان و به خصوص والدین از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در این زمینه ، بالا بردن اعتماد به نفس نوجوان ، حفظ استقلال او و حمایت و پشتیبانی کردن از او می تواند مفید واقع شود و به همان اندازه ، کوچک شمردن و تمسخر نوجوان می تواند مخرب باشد . 

بسیاری از والدین ، نوجوانان خود را در خلوت و یا حتی بدتر از آن ، در حضور دیگران تحقیر و تمسخر می کنند اما باید بدانند که این عمل چه به صورت عمدی انجام شود و چه ناخواسته ، آسیب شدیدی به نوجوان وارد می کند که می تواند در کسب هویت او و حتی در طی کردن بقیه مراحل رشدش خلل وارد آورد ، از این رو نباید این گونه تحقیرها سبک شمرده شوند . 

با مطالعه این مقاله می توانید با تحقیر و اثرات مخربی که بر نوجوانان می گذارد و همچینن راهکار هایی برای فرزندپروری بدون تحقیر آشنا شوید و علاوه بر این ، توصیه هایی نیز برای نوجوانانی که مورد تحقیر واقع شده اند و می خواهند از شدت احساسات منفی تجربه دردناک خود بکاهند ، ارائه شده است .

تحقیر و اثرات مخرب آن بر نوجوان

تحقیر احساسی است که اغلب آن را با احساس خجالت زدگی یکی می دانند ، اما احساس تحقیر احساسی عمیق تر و شدیدتر از خجالت زدگی است به طوری که به افسردگی ، شکستن عزت نفس ، رفتار های انتقامی و حتی خودکشی ختم می شود ، به عنوان مثال ممکن است فردی به دلیل عملکرد ضعیفش در امتحان احساس خجالت کند ، در حالی که تحقیر در نتیجه شکست های مهم تجربه می شود به عنوان مثال می توان به قربانیان تجاوز اشاره کرد که اغلب احساس تحقیر می کنند .

برخی از والدین عمدا نوجوان خود را تحقیر می کنند و تصور می کنند که این رفتار می تواند باعث شود که او مجددا کار اشتباهش را تکرار نکند اما باید بدانند که در واقع این راه حل درستی نیست ، زیرا این روش حتی اگر در کوتاه مدت اثربخش باشد ، بدون شک در طولانی مدت بی نتیجه خواهد بود .

روانکاو آلیس میلر (Alice Miller ) ، اینگونه بیان می کند که : هر نوعی از گوشمالی دادن نوجوان ، یک تحقیر است و این تحقیرها اثرات بد جسمی و عاطفی بر جای می گذارند . او در ادامه می گوید : آنچه را که ما با فرزندانمان انجام می دهیم بعدا بخشی از مجموعه رفتار های آنها خواهد شد ، یعنی فردی که در سنین کودکی و نوجوانی از والدینش کتک می خورد در آینده دائما دیگران را مورد ضرب و شتم قرار می دهد و آن هایی که مورد تحقیر واقع می شوند در آینده دیگران را تحقیر خواهند کرد .

راهکارهایی برای فرزند پروری بدون تحقیر

بسیاری از والدین با روش های فرزند پروری موثر و به دور از توهین و تحقیر آشنا نیستند و مرتبا نوجوان خود را کوچک می شمارند . برای کمک به والدین که بتوانند برخورد صحیحی با نوجوانشان داشته باشند ، در ادامه  5 تکنیک فرزند پروری ارائه شده است :

 از نوجوان خود سلب آزادی نکنید

زمانی که شما هر نوع آزادی را از نوجوان می گیرید در واقع چیزی برای او باقی نگذاشته اید و با خود می گوید دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم . بنابر این هر کاری انجام خواهد داد و شما به طور کامل از کنترل او درمانده خواهید شد .

 عزت نفس نوجوان را هدف قرار ندهید

عزت نفس نوجوان اولین مفهومی است که با تحقیر آسیب می بیند پس هرگز در فرزند پروری خود آن را هدف قرار ندهید ، به عنوان مثال اگر نوجوانتان به برخی فعالیت ها مانند ورزش خاصی علاقه دارد که با انجام دادن آن نسبت به خودش احساس خوبی پیدا می کند و باعث رشد بهتر او می شود ، هرگز او را از این کار منع نکنید و در صورتی که نیاز به محروم کردن نوجوانتان داشتید ، مواردی را پیدا کنید که با رشد نوجوان اعم از رشد شخصیتی و جسمی او ، ارتباط نداشته باشد .

 هرگز همه روزنه های ارتباطی نوجوان را نبندید

اگر به عنوان یک رفتار تنبیهی و یا اصلاحی تصمیم گرفتید که برای مدتی نوجوانتان را از دوستانش دور نگه دارید ، لطفا به این نکته توجه کنید که هدف شما قطع کامل ارتباط نیست بلکه تنها محدود کردن ارتباط ، آن هم به طور موقت است . بنابر این اگر این قانون را گذاشتید که نوجوانتان باید آخر هفته را در خانه سپری کند ، ارتباط تلفن و یا اینترنت او را قطع نکنید و به این ترتیب او می تواند با اینکه از حضور در جمع دوستانش محروم شده است کماکان با آن ها در ارتباط باشد و از احوالشان با خبر گردد .

 مدت زمان محرومیت نوجوان را کوتاه نگه دارید 

اینکه می خواهید چند روز ، چند هفته یا حتی ماه از تکینیک محروم سازی استفاده کنید و نوجوان خود را به عنوان مثال از جمع دوستانش دور نگه دارید کاملا بستگی به خودتان دارد ، اما باید این نکته را در نظر بگیرید که هر چقدر این زمان طولانی تر شود نوجوان هنگام بازگشت به جمع دوستانش دچار مشکلات بیشتری می گردد و زمان بیشتری برای بازیابی هویت خود در گروه نیاز دارد . بنابراین هنگام استفاده از این روش مواظب باشید زیرا در صورتی که مدت و نوع محروم سازی مناسب نباشد می تواند صدمات جبران ناپذیری بر نوجوان وارد کند .

 دفتر اشتباهات نوجوان خود را ببندید

یک نوجوان می گفت زمانی که والدینم تمامی اشتباهات گذشته من را مدام به من متذکر می شوند مثل این است که کتابی به نام " همه چز بر علیه من " را همواره زیر بغل دارند و با خود حمل می کنند . به همراه داشتن همیشگی تاریخچه اشتباهات نوجوانتان کمکی به شما نمی کند ، تنها باعث می شود او تصور کند که هرگز هیج پاسخی شما را قانع نخواهد کرد و هیچ کدام اشتباهاتش تمام نشده اند بلکه فقط به یک لیست اضافه می شوند . بنابر این پس از حل و فصل شدن هر مسئله ای که با نوجوانتان دارید ، پرونده آن موضوع خاص را به طور کامل ببندید ، آن را رها کنید و دیگر به آن رجوع نکنید .

5 توصیه طلایی برای نوجوانانی که قربانی تحقیرند

در این مقاله بر پیشگیری از تحقیر نوجوان تاکید شده است و در این زمینه راهکار هایی ارائه شده است ، اما متاسفانه نوجوانانی نیز وجود دارند که احساس تحقیر شدگی را تجربه کرده اند و به دنبال درمان مناسب هستند . این نوجوانان می توانند با استفاده از راهکار هایی که در زیر ارائه شده اند ، با تجربه دردناک خود کنار بیایند :

 با یک بزرگسال معتمد صحبت کنید

قبل از هر تصمیمی به این فکر کنید که آیا به دنبال مشاوره های تخصصی روانشناسی هستید یا صرفا به کسی احتیاج دارید تا تجربه دردناکتان را بشنود و با شما همدلی کند . در صورتی که متوجه شدید که تنها به یک گوش شنوا برای شنیدن حرفهایتان و یک آغوش باز که پذیرایتان باشد نیاز دارید ، صحبت کردن با یک بزرگسال که به او اعتماد دارید می تواند گزینه مناسبی باشد و باعث از بین بردن احساسات منفیتان شود ، به ویژه زمانی که شما پشتیبانی و حمایتی که به دنبالش هستید را از او دریافت کنید . 

 با یک دوست تماس بگیرید

دوستان هم سن و سال نسبت به افرادی که بزرگسال هستند ، این مزیت را دارند که به خاطر سنشان به شما شبیه ترند و بهتر می توانند شما و تجربیاتتان را درک کنند . به این معنی که آنها احتمالا تجربیاتی مشابه آنچه برای شما اتفاق افتاده را پشت سر گذاشته اند و می توانند شما را یاری دهند و از طرف دیگر ، این گونه مکالمات با یک دوست به شما یادآوری می کند که تنها کسی نیستید که چنین تجربه ای داشته اید و در واقع همه آدمها در زندگی خود به نوعی تحقیر و یا خجالت زدگی را تجربه می کنند .

 به مشاور مراجعه کنید

در صورتی که شدت ناراحتیان به اندازه ای است که به طور کامل نا امید شده اید و به مسائلی مانند خودکشی یا خودزنی فکر می کنید احتمالا به چیزی بیشتر از صحبت کردن با یک دوست یا یک فرد میانسال نیاز دارید و در این شرایط بهتر است به فکر یافتن یک مشاور یا روانشناس باشید .

 شروع به نوشتن کنید

اگر به طور مداوم به اتفاقی که افتاده فکر می کنید و یادآوری آن باعث ایجاد درد و غم می شود ، شاید ایده خوبی باشد که تجربه تان را بنویسید ، زیرا از این طریق احساسات خود را در هنگام نوشتن کنترل و خنثی می کنید و پس از اتمام کار هم می توانید نوشته تان را یا از بین ببرید و یا به طور کل کنار بگذارید و به این ترتیب به طور نمادین با تجربه ای که داشتید برخورد خواهید کرد یعنی تجربه تان را یا " از بین خواهید برد " یا " کنار خواهید گذاشت " .

 با تماشاگران واقعه گپ بزنید

اگر در موقعیتی که کوچک شمرده شده اید ، فرد دیگری هم حضور داشته است ، صحبت کردن در مورد این موضوع می تواند مفید باشد و شما می توانید نظرات او را هم بدانید . این کار از این جهت اهمیت دارد که معمولا زمانی که تکرار مداوم یک واقعه با احساسات توام شود ، باعث تحریف واقعه می گردد ، یعنی ممکن است همه چیز به آن بدی که فکر می کنید اتفاق نیفتاده باشد و داستانی که در ذهن دارید تنها یک شکل تحریف شده از واقعیت باشد که این امر به شدت گرفتن احساس های منفی در درون شما دامن می زند .

 کلام آخر

نوجوانی دوره ای از زندگی است که با بحران هویت یابی آغاز می شود و در صورتی که نوجوان در این دوره ، مورد تحقیر والدین و اطرافیان قرار گیرد ، عزت نفسش آسیب می بیند و می تواند پیامد های مخربی مانند افسردگی و خودکشی داشته باشد .

در این میان والدین می توانند با استفاده از روش های فرزند پروری موثر و به دور از تحقیر ، رفتار های اشتباه نوجوان خود را اصلاح کنند و به سلامت روان او کمک کنند که یکی از کار آمدترین این روش ها محروم سازی است و شامل یک دستورالعمل دقیق است ، پس بهتر است والدین برای اجرای آن ابتدا به خوبی همه چیز را درباره این روش مطالعه کنند .

علی رغم اصرار زیاد رواشناسان بر جلوگیری از کوچک شمردن نوجوانان ، همواره والدینی هستند که به این موارد توجهی نشان نمی دهند و یا آثار این گونه تحقیرها را جدی نمی گیرند . خوشبختانه راهکارهایی برای آن دسته از نوجوانانی که مورد تحقیر واقع می شوند ، وجود دارد تا بتوانند بهتر با تجربه تحقیرشان کنار بیایند ، از جمله این راهکار ها صحبت کردن با بزرگسال معتمد ، یک دوست ، حتی در مواقعی یک مشاور است .

سوالات متداول

1- ✔️ تحقیر نوجوان چه تاثیراتی بر او می گذارد ؟

✔️ تحقیر نوجوان می تواند آسیب های شدید جسمی و روحی بر او وارد آورد که در این مقاله به طور کامل درباره این اثرات مخرب توضیح داده شده است .

2- ✔️ چگونه می توان از راهبرد های تنبیهی برای بهبود رفتار نوجوان استفاده کرد بطوری که موجب تحقیر او نشود ؟

✔️ یکی از راهبرد هایی که می توان از آن برای برخورد با اشتباهات نوجوان استفاده کرد محروم سازی است که باید به صورت دقیق و به درستی انجام گیرد تا نتایج منفی به بار نیاورد، بنابر این قبل از به کار بردن این روش حتما این مقاله را مطالعه کنید .

3- ✔️نوجوانانی که مورد تحقیر واقع شده اند ، چگونه می توانند از بار احساسات منفی خود کم کنند ؟

✔️ نوجوانانی که به نوعی قربانی تحقیر بوده اند می توانند با استفاده از 5 توصیه ای که در متن مقاله آمده است و شامل صحبت کردن با یک بزرگسال ، نوشتن تجربه تحقیر و مواردی از این قبیل می شود ، از ناراحتی خود بکاهند .

منبع : تحقیر نوجوان و پیامدهای آن

مرگ همسر و تصور اینکه پس از این واقعه دردناک چه پیش خواهد آمد ، بدون شک جزو پر استرس ترین اتفاقات زندگی است به طوری که می تواند زندگی روزمره فرد را مختل کند . تاثیرات این استرس به شکل افسردگی ، بیماری جسمی ، خودکشی و مرگ و میر خود را نشان می دهد ، پس بهتر است که از راهکار هایی استفاده کرد تا از این موارد پیشگیری کرد که یکی از این راهکارها ، ازدواج مجدد است .
اما برای داشتن یک ازدواج مجدد موفق باید به یک سری نکات توجه کرد ، از این رو در این مقاله پس از بررسی مراحلی که هر فرد در سوگ همسرش تجربه می کند ، بهترین زمان برای ازدواج مجدد و علائمی که نشان می دهند فرد آماده این ازدواج است ، توضیح داده شده است .

گذاراندن مراحل سوگ همسر قبل از ازدواج مجدد

هر فردی در هنگام رویارویی با شوک از دست دادن شریک زندگیش معمولا 5 مرحله سوگ را طی می کند اما چیزی که در این زمینه اهمیت ویژه ای دارد ، این است که ازدواج مجدد در هر کدام از این 5 مرحله می تواند یک شکست دیگر بر جای بگذارد . پس بهتر است که این مراحل به صورت طبیعی و به ترتیب طی شوند ، زیرا مقاومت در برابر آن ها تنها می تواند این دوره را طولانی تر کند و پس از طی کردن موفقیت آمیز هر 5 مرحله ، فرد می تواند در کمال آرامش درباره ازدواج مجدد بهترین تصمیم را اتخاذ کند .

 مرحله اول انکار است ، همانطور که از اسم این مرحله هم مشخص است فرد مرگ همسرش را انکار می کند و نمی تواند واقعیت از دست دادن او را بپذیرد ؛ این انکار واقعیت ، در واقع یک مکانیسم دفاعی است یعنی باعث می شود که احساسات فرد دچار نوعی بی حسی شوند و از شدت شوک وارده کم می کند .

 ازدواج در این مرحله به طور معمول اتفاق نمی افتد زیرا فرد هنوز باور نکرده است که همسرش در قید حیات نیست و بنابراین به ازدواج مجدد هم فکر نخواهد کرد .

 در مرحله بعد واکنش فرد به صورت خشم بروز داده می شود و با همه اطرافیان سر جنگ دارد به طوری که ممکن است هر شخص یا شی را مورد هدف قرار دهد . حتی در مواقعی ممکن است فرد ، همسر متوفی خود را مورد سرزنش قرار دهد با اینکه این عمل منطقی به نظر نمی رسد اما از لحاظ احساسی ، همسری که با مرگش باعث درد و رنج شده است لایق این عصبانیت است .

همچنین پزشکی که موفق به درمان و نجات فرد فوت شده نبوده هم احتمالا از این حملات بی نصیب نمی ماند . در این شرایط بهتر است از پزشک خواسته شود که جزئیات بیماری و درمان پزشکی انجام شده را به وضوح برای فرد عزادار توضیح دهد تا باعث درک بهتر شود .

 اگر فرد در این مرحله ازدواج کند ، همسر جدیدش را دائما هدف خشم و عصبانیت خود قرار می دهد و زندگی پر تشنجی را تجربه خواهد کرد .

 اما بعد از گذر از دو مرحله قبل ، فرد وارد مرحله سوم می شود که مرحله کشمکش است . در این مرحله فرد به نوعی با خود و افکارش درگیر می شود ، یعنی دائما جملاتی را با خود تکرار می کند که با ( ای کاش ) یا ( اگر ) شروع می شوند : "اگر بیشتر از او مراقبت می کردم این طور نمی شد" ؛ "اگر به یک پزشک دیگر مراجعه می کردیم زنده می ماند" ، "کاش زودتر متوجه وضعیتش می شدم" .

 در صورتی که فرد در این مرحله ازدواج کند ، احتمالا از جملاتی نظیر " ای کاش دوباره ازدواج نمی کردم " یا " اگر مجرد بودم بهتر بود " بطور مداوم استفاده خواهد کرد و کشمکشی که در این مرحله تجربه می کند را به زندگی مشترک جدید خود نیز انتقال خواهد داد .

 مرحله چهارم یعنی مرحله غم ، معمولا کمی طولانی تر از مراحل قبل است اما نباید طولانی تر از 6 ماه شود زیرا در این صورت خطر ابتلا به بیماری های افسردگی و سازگاری بالا می رود که در این وضعیت نیز حضور و همدلی اطرافیان می تواند تسهیل کننده باشد .

 به ندرت احتمال دارد که فردی که در مرحله غم و افسردگی پس از فقدان همسر خود قرار دارد ، تصمیم به ازدواج مجدد بگیرد . اما در صورتیکه در این زمان ، فرد رابطه جدیدی را شروع کند ، احتمالا تا حدی از همسر مرحوم خود صحبت به میان می آورد که به رابطه جدیدش لطمه وارد می کند .

 مرحله نهایی که به آن پذیرش می گویند به معنی پذیرفتن از دست دادن همسر است نه به معنای فراموشی او . یعنی فرد می پذیرد که باید بقیه عمر را بدون همسرش سپری کند ، باید خود را برای وظایف و مسئولیت های  جدید آماده کند و برنامه ریزی هایی برای آینده خود و فرزندانش انجام دهد . بهتر است اجازه دهیم که این مراحل به صورت طبیعی و به ترتیب طی شوند زیرا مقاومت در برابر آن ها تنها می تواند این دوره سوگ را طولانی تر کند .

 در مرحله پذیرش ، یکی از برنامه ریزی ها برای آینده ، ممکن است گزینه ازدواج مجدد باشد که در واقع بهترین زمان برای این تصمیم است . اما باید این نکته را مد نظر قرار دهیم که اولویت بندی برنامه ها در این مرحله اهمیت دارد و اگر به ترتیب اهمیت برنامه ها توجه نشود ، بیشتر باعث سردرگمی فرد ،تصمیم عجولانه برای ازدواج و انتخاب فرد اشتباه می گردد ، به عنوان مثال ممکن است رسیدگی کردن به فرزندان در اولویت برنامه ها قرار داشته باشد یا اقدام به یافتن شغل مناسب برای تامین مخارج زندگی در راس برنامه ها قرار گیرد که در این صورت می توان زمانی که به این موارد رسیدگی شد در آرامش بیشتر به مسئله ازدواج مجدد پرداخت .

حقایقی درباره مردان و زنان در ازدواج مجدد

پس از پذیرش شرایط پیش آمده ، افراد می توانند چند انتخاب متفاوت برای آینده شان داشته باشند که یکی از این موارد تصمیم به ازدواج مجدد است. کاملا واضح است که جنسیت فردی که همسرش را از دست داده است می تواند در نگرش ها و رفتار های همسر یابی و ازدواج مجددش نقش مهمی داشته باشد. 

 بهتر است بدانیم که بنا بر یافته های تحقیقاتی معمولا مردان در سنین پایین تری نسبت به زنان فوت می کنند، در واقع آمار نشان می دهند که نسبت زنانی که همسرشان را از دست داده اند ، نسبت به مردانی که همسرشان فوت شده است 5 به 1 است و حتی این اختلاف ارقام با افزایش سن بیشتر هم می شود یعنی در زنان و مردان بالای 85 سال این نسبت معادل 15 به 1 است .

 حقایقی که درباره مردان وجود دارد و توسط تحقیقات تایید شده اند بیان می کنند : مردانی که همسرشان فوت کرده است در مقایسه با زنانی که در وضعیت مشابه قرار دارند ، سریعتر ازدواج می کنند و اغلب با زنان کم سن و سال تر وارد رابطه می شوند .

با اینکه ممکن است از این یافته ها اینگونه برداشت شود که مردان تعهد و دلبستگی کمتری دارند اما باید این موضوع را نیز در نظر بگیریم که مردانی که همسرشان را از دست می دهند از نظر عاطفی در شرایط بحرانی شدیدی قرار می گیرند و این بحران ها می توانند سلامتی آن ها را به خطر بیندازد اما در مورد زن ها اینگونه نیست به این دلیل که زنان دوستان صمیمی بیشتری دارند و به طور کلی ارتباط تنگاتنگ و نزدیکتری با فرزندان خود دارند .

دغدغه های ذهنی درباره ازدواج مجدد

با توجه به میزان وابستگی فرد به همسر فوت شده اش ، باورها و اعتقادات دینی و همچنین عرف جامعه ای که فرد در آن زندگی می کند ، واکنش های متفاوتی را از زنان و مردانی که همسرشان مرحوم شده است در رابطه با ازدواج مجدد ، شاهد خواهیم بود . اغلب افرادی که نمی خواهند به ازدواج مجدد تن دهند معمولا جزو دسته های زیر قرار می گیرند :

✔️ گروهی از این افراد مجرد بودن را دوست دارند یا نمی خواهند ازدواج کنند .

✔️ گروهی ازدواج را نامناسب می پندارند یعنی فکر می کنند خیلی پیر هستند .

✔️ بعضی از این افراد احساس می کنند ازدواج مجدد بی وفایی و خیانت به همسر مرحومشان است .

✔️ گاهی این افراد از سرزنش های نزدیکان می ترسند .

✔️ بعضی هم فکر می کنند که آمادگی ازدواج مجدد را ندارند یا اینکه زمان زیادی از مرگ همسرشان نگذشته و آن ها همچنان در سوگ به سر می برند .

✔️ دسته ای دیگر نیز هستند که دچار سردرگمی هستند  و سوالاتی در رابطه با ازدواج مجدد ذهنشان را مشغول کرده و نمی توانند تصمیم درست بگیرند که در این مقاله پاسخ هایی برای سوالاتشان بیان شده است .

 زمان مناسب برای ایجاد یک رابطه جدید
لازم است که فرد دوره غم و اندوه را به طور کلی سپری کند و پس از آن به ازدواج مجدد و ارتباط جدید فکر کند . اگرچه بعضی از افراد می گویند که یک سال زمان بعد از فوت همسر برای این دوره کافی است اما این یک موضوع کاملا شخصی است و مقدار زمان کاملا بستگی به فردی دارد که همسرش را از دست داده است و آمادگی برای ازدواج مجدد در وهله اول مستلزم گذراندن موفقیت آمیز تمامی مراحل سوگ است که مدت زمان کامل شدن این مراحل می تواند برای هر فردی متفاوت باشد .

این موضوع که کیفیت زندگی مشترکی که فرد با همسر فقیدش تجربه کرده است چه مقدار خوب بوده است و همچنین فردی که به تازگی از دنیا رفته است مدت طولانی قبل از مرگ ، بیمار بوده باشد یا به صورت ناگهانی فوت شده باشد ، می تواند در کم یا زیاد کردن مدت زمان این دوره تاثیر داشته باشد. 

بنابر این بهتر است قبل از شروع یک رابطه جدید ، از این موضوع اطمینان حاصل کنید که آمادگی لازم را برای این کار دارید به عنوان مثال اگر با شخص دیگری قرار ملاقات گذاشتید و او را دائما با همسر از دست رفته خود مقایسه کردید ؛ احتمالا هنوز آمادگی لازم را ندارید و باید کمی بیشتر صبر کنید .

درصورتی که تصمیم به ازدواج با فرد مورد نظرتان گرفتید ، ابتدا مطمئن شوید که این تصمیم صرفا به این دلیل نیست که یک خلا احساسی را پر کنید و حتما با بینش کامل شخصی را انتخاب کنید که می خواهید بقیه عمر خود را با او سپری کنید .

 همه چیز را به همسر جدیدتان نگویید
اگر قصد دارید که رابطه جدیدی را شروع کنید بهتر است در همان ملاقات های ابتدایی راجع به همسر مرحومتان هم صحبت کنید اما به این نکته توجه کنید که سعی کنید توضیحات مختصر باشد و وارد جزئیات نشوید.

قرار نیست تمام مدت زمانی که در کنار فرد جدید زندگیتان هستید به گفتگو درباره همسر مرحومتان اختصاص داده شود . سعی کنید بیشتر به شخصی که اکنون در مقابل شماست توجه کنید و از قرار ملاقات و مصاحبت با او لذت ببرید .

در قرار ملاقاتتان به دنبال درد دل کردن نباشید و از طرف مقابلتان هم انتظار نداشته باشید نقش یک درمانگر یا یک سنگ صبور را برایتان ایفا کند ، چون در این حالت فردی که به عنوان همسر آینده تان انتخاب کرده اید ممکن است احساس کند که با یک روح در حال رقابت است . اگر فکر می کنید که نمی توانید از زیاد صحبت کردن درباره همسر مرحومتان اجتناب کنید شاید بهتر باشد که کمی بیشتر دست نگه دارید .

 وجود حلقه در انگشت ، نشانی از ازدواج سابق

این سوال که آیا باید بعد از فوت همسر هم حلقه ازدواج را در دست نگه داشت یا خیر یک موضوع کاملا سلیقه ای است به طوری که بعضی از افراد بعد از فوت همسرشان به راحتی و بلافاصله حلقه را از انگشت خود خارج می کنند در حالی که برخی دیگر هرگز حاضر به این کار نمی شوند .

اگر شما هم جزو دسته دوم هستنید می توان پیشنهاد کرد که حلقه را داخل زنجیری انداخته و به گردن خود بیاویزید و اگر به داشتن انگشتر در انگشت حلقه عادت کرده اید می توانید از یک انگشتر دیگر ، مثلا انگشتر سنگ تولد استفاده کنید .

 کلام آخر

مرگ عزیزان و به خصوص همسر یکی از دردناکترین وقایعی است که هر انسانی می تواند تجربه کند به طوری که می تواند تاثیرات جبران ناپذیری بر جسم و روح فرد داشته باشد . همه افراد به طور طبیعی 5 مرحله را طی می کنند تا در نهایت بتوانند این واقعیت را بپذیرند که همسرشان دیگر در کنارشان نخواهد بود . 

پس از پذیرش این واقعیت ، افراد برای ادامه زندگیشان برنامه ریزی انجام می دهند و ممکن است بخواهند ازدواج مجدد انجام دهند و در این میان با سوالاتی رو به رو می شوند که برایشان تبدیل به دغدغه می شوند : " تعیین زمان دقیق ازدواج مجدد " ، " چه چیزهایی راجع به همسر مرحومشان برای همسر آینده شان بگویند " ، " با حلقه ازدواجی که در دست دارند چه کنند " مثال هایی از این دل مشغولی ها هستند .

سوالات متداول

1- ✔️ آیا احساس هایی مثل انکار و خشم بعد از مرگ همسر امری طبیعی است ؟

✔️ بله هر فردی زمانی که همسر خود را از دست می دهد به طور طبیعی 5 مرحله را سپری می کند که در متن مقاله با ذکر مثال توضیح داده شده اند .

2- ✔️ بعد از فوت همسر چه زمانی برای ایجاد رابطه جدید و ازدواج مجدد مناسب است ؟

✔️ به گفته بعضی از مشاوران برای ازدواج مجدد نیاز به یک دوره یک ساله پس از فوت همسر وجود دارد اما مسائلی وجود دارند که می توانند این مدت زمان را کمتر یا بیشتر کنند برای آشنایی با این مسائل می توانید به متن مقاله رجوع کنید .

3- ✔️ آیا لازم است همسر جدید همه چیز را در رابطه با همسر فوت شده بداند ؟

✔️ نه تنها نیازی نیست که همسر جدید همه چیز را بداند بلکه توضیحات اضافی در این زمینه می تواند منجر به مشکلاتی شود که در متن مقاله به طور کامل بیان شده است .

منبع : ازدواج مجدد بعد از فوت همسر

با شیوع روز افزون اختلال طیف اتیسم ، نگرانی های خانواده ها و والدین روز به روز بیشتر می شود به طوری که آن ها به طور مداوم نشانه های اوتیسم را در کودک خود بررسی کرده و در سایت های اینترنتی به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه هستند .

علائم و مشکلات کودکانی که به این اختلال دچار می شوند ، از فردی به فرد دیگر کاملا متفاوت بوده و از انجام رفتار های کلیشه ای و نارسایی در تکلم و زبان گرفته تا ناتوانی در انجام بازی ها و عدم تشخیص نیات و هیجانات دیگران را شامل می شود .

تمامی این علائم برای والدین و خانواده ها غم و اندوه زیادی به بار می آورد . اما مشکلی که امروزه خانواده هایی که کودک اتیسمی دارند ، با آن دست به گریبان هستند ، مشکلات رفتاری ای است که بسیار شایع است . در این مقاله خواننده را با انواع این مشکلات رفتاری و دلایلی که می توانند باعث بروز رفتار شوند و همچنین انواع درمان های متداول برای برطرف کردن این مشکلات آشنا می کنیم .

انواع مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به اتیسم

مشکلات رفتاری به اشکال متفاوتی خود را نشان می دهند و به طور کلی در دو طبقه جداگانه درون سازی و برون سازی جای می گیرند .

مشکلات رفتاری درون سازی : اینگونه مشکلات در درون فرد احساس می شود و بیش از اینکه اطرافیان را آزار دهند ، موجب آزار خود کودک می شوند و هسته اصلی آن ها اختلال خلق است . از جمله این رفتار ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

 افسردگی

 اضطراب

 گوشه گیری و انزوا

 کمبود اعتماد به نفس

مشکلات رفتاری برون سازی : اینگونه رفتارها ، نمود بیرونی دارند و برای اطرافیان کودک آزاد دهنده هستند به طوری که معمولا والدین برای برطرف کردن این مشکلات سریعا دست به اقدام می زنند . مواردی که در ادامه به آن ها اشاره می شود مثال هایی از این نوع رفتار ها هستند :

 پرخاشگری

 بیشفعالی

 آسیب زدن به خود یا دیگران

 قشقرق به پا کردن

اگرچه ممکن است بسیاری از این رفتار ها در کودکانی که رشد عادی دارند هم دیده شود اما تفاوت کودکان مبتلا به اوتیسم با کودکان عادی هم سن و سالشان در تعداد دفعات و شدت بروز این رفتار ها است . 

دلایل مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به اتیسم

مشکلات رفتاری می توانند به دلایل گوناگونی اتفاق بیافتند که با زیر نظر گرفتن کودک و زمانی که رفتار بروز می کند و یا بررسی وقایعی که قبل و بعد از بروز رفتار اتفاق می افتند ، قابل شناسایی هستند .  به عنوان مثال کودکان اتیستیک به خودشان آسیب می زنند که البته بیشتر این آسیب ها به صورت گاز گرفتن مچ دست ها و کوبیدن سر به دیوار اتفاق می افتد ؛ این کودکان در هر زمان و مکانی خودتحریکی می کنند که از نظر والدین و دیگران رفتاری خجالت آور است .

 اما بهتر است بدانیم که این رفتار ها احتمالا به این دلیل اتفاق می افتند که کودک از کم حسی رنج می برد . در واقع داده های حسی ای که این کودکان از طریق 5 عضو حسی خود از محیط اطراف دریافت می کنند ،  به درستی در مغزشان پردازش و ادراک نمی شوند . به این معنی که آن ها دقیقا نمی دانند چه چیزی می شنوند ، چه چیزی می چشند و چه چیزی را احساس یا لمس می کنند .

 دقیقا نقطه مقابل کم حسی ، حالتی است که به آن پر حسی می گویند . کودکی که با کوچکترین صدایی دچار به هم ریختگی می شود و پرخاشگری می کند ، ممکن است صدا را بسیار بلندتر و گوش خراش تر از چیزی که بقیه افراد می شنوند درک کرده باشد و با پرخاشگری ، به صدای بلندی که می شنود واکنش نشان می دهد .

 از طرف دیگر ، ناتوانی این کودکان در صحبت کردن می تواند ریشه بسیاری از اختلالات رفتاری باشند به این صورت که این ناتوانی باعث می شود که نتوانند خواسته هایشان را مطرح کنند و بنابر این نیازهایشان نیز برطرف نمی شود . این موضوع کودکان را دچار اضطراب و پریشانی شدیدی می کند که به صورت انواع مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری ، قشقرق ، حمله به دیگران ، جیغ کشیدن و غیره بروز می کند .

 از دیگر دلایل بروز اینگونه رفتار ها می توان به ضعف در تعاملات اجتماعی اشاره کرد . به این معنی که کودکان اوتیسمی معمولا هیج تمایلی برای برقراری ارتباط با دیگران ندارند و در مواردی حتی اگر خودشان هم به این ارتباط راضی باشند به دلیل برخی رفتار های نامناسبشان ، خود به خود از جمع طرد می شوند .

این کودکان اغلب در مناسبات اجتماعی تماس چشمی ندارند یعنی به صورت مخاطب خود نگاه نمی کنند و اصطلاحا مدام چشمشان را می دزدند ، احساسات دیگران را درک نمی کنند و منظور کنایه ها و ضرب المثل ها را متوجه نمی شوند و احساس همدلی یا همدردی ندارند ، بنابر این قادر به دوستیابی نیستند و این امر باعث بروز مشکلات انزوا و افسردگی کودک می شود .

تمامی این موارد باعث می شود کودک در تعاملات و ارتباطات اجتماعی دچار نقص شود و تحقیقات نشان داده اند که نقص در تعاملات اجتماعی با بروز مشکلات رفتاری ارتباط مستقیم دارد . 

زایدمن زایت (Zaidman-zait) و همکارانش نیز در تحقیقی که انجام دادند به این نتیجه رسیدند که استرس والدین در فرزند پروری می تواند باعث مشکلات رفتاری کودکان شود . بنابر این ، مادران کودکان اتیسمی که اغلب به دلیل دشواری در نگهداری و تربیت فرزند اوتیستیک خود ، به استرس های شدید و زیادی دچار می شوند ، کودکانشان را بیشتر در معرض خطر دچار شدن به انواع مشکلات رفتاری قرار می دهند .  

درمان مشکلات رفتاری در کودکان مبتلا به اتیسم

همانطور که هر پزشک با تجربه و حاذقی ، پیش از تجویز دارو سعی می کند نشانه های بیماری مراجع خود را به درستی شناسایی و ریشه یابی کند ، لازم است قبل از ارائه راهکار برای درمان مشکلات رفتاری ، ابتدا رفتار را به طور کامل تجزیه و تحلیل و علت یابی کرد . 

 یکی از درمان هایی که برای حل مشکلاتی از قبیل خودجرحی و خودتحریکی که ریشه حسی دارند ، ارائه می شود یکپارچگی حسی است . در این روش درمانی که می تواند به شکل بازی درمانی ، کاردرمانی و یا گفتار درمانی انجام شود به کودک کمک می شود که بهتر از اطلاعات حسی بهره ببرد .

به عنوان مثال از کودکی که حس لامسه اش دچار مشکل است خواسته می شود که اشیاء مختلف که جنس های متفاوتی نسبت به هم دارند را لمس کند . موسیقی درمانی نیز جزئی از این روش درمانی است و از آن برای کودکانی که مشکلات حسی شان در حیطه شنوایی است ، استفاده می شود .

 در رابطه با کودکانی که مشکلات رفتاریشان ریشه در عدم ارضای نیاز ها و خواسته هایشان دارد نیز راهبردهایی مانند تیچ و پکس ، کمک کننده هستند . در روش تیچ بر برقراری ارتباط تمرکز می شود و تاکید بیشتر این روش بر این است که مهارتهای زبانی و بیانی کودک با استفاده از نمادهای دیداری تقویت شود و همچنین کودک با استفاده از جدول های زمانی که به صورت تصویری هستند ،بتواند ترتیب وقایعی که اتفاق خواهند افتاد را پیش بینی کند .

 روش پکس نیز روش ارتباط از طریق مبادله تصاویر است ، یعنی کودک تعدادی کارت های تصویری در اختیار دارد که شامل تمامی چیزهایی است که ممکن است مورد نیازش باشد و کارت مورد نظرش را به والدین خود می دهد ، والدین هم از این طریق می توانند به او پاسخ مناسب را بدهند و به این ترتیب زبان مشترکی بین کودک و والدینش ایجاد می شود که باعث ایجاد ارتباط بین آن ها می شود . 

 روش داستان های اجتماعی نیز در رابطه با کودکانی توصیه می شود که در سطوح بالاتری قرار دارند . اگرچه این کودکان می توانند صحبت کنند اما در قضاوت های اخلاقی و تشخیص رفتار درست دچار مشکل هستند . از آنجایی که کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم نمی توانند قصد و نیات دیگران را درک کنند دچار سر درگمی می شوند و در تعاملات اجتماعی رفتار های نامناسب نشان می دهند .

از طریق روش داستان اجتماعی می توان کودکان را با موقعیت های اجتماعی ای آشنا کرد که در زندگی شخصی با آن ها رو به رو می شوند و در قالب داستان ، موارد اخلاقی مورد نظر را به کودکان آموزش داد . این داستان ها به صورت اول شخص نوشته می شوند و محتوای کلی آن ها رفتار های مطلوب اجتماعی هستند .

کلام آخر 

مشکلات رفتاری که تا حد زیادی ، بخش جدایی ناپذیر اختلال طیف اتیسم هستند باعث وارد آمدن آسیب های جسمی و روانی زیادی برای والدین و کودک می شوند . به طوری که لازم است به دنبال برطرف کردن هر چه زودتر این مشکلات باشیم .

از آنجایی که کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در نشان دادن علائم اختلال ، تنوع خیلی زیادی دارند ، نمی توان تنها به یک درمان مشخص برای تمامی آنان اکتفا کرد . بنابراین ، بسته به این که علت مشکل رفتاری که کودک نشان می دهد چه مواردی می توانند باشند می توان بهترین درمان را انتخاب کرد و از آن بهره برد .

سوالات متداول

1-  آیا علائم اوتیسم و انواع مشکلات رفتاری در تمامی کودکان اوتیسمی یکسان است ؟

خیر ، علائم و نشانه ها از فردی به فرد دیگر کاملا متفاوت است و مشکلات رفتاری کودکان نیز به دو صورت درون سازی و برون سازی نشان داده می شوند که در مقاله توضیحات و انواع این مشکلات ذکر شده است .

2-  علت مشکلات رفتاری کودکان اوتیسمی چیست ؟  

این رفتار ها علت های متفاوتی دارند و با زیر نظر گرفتن کودک و بررسی وقایعی که اتفاق می افتند می توان آن ها را به گونه ای که در مقاله توضیح داده شده ، شناسایی کرد .

3-  آیا می توان برای درمان تمامی مشکلات رفتاری کودکان از یک روش درمانی خاص استفاده کرد ؟

خیر ، باید با توجه به علت بروز رفتار ، درمان متناسب را انتخاب و اجرا کرد که درمان های متداول در متن مقاله بیان شده است و برای اطلاعات بیشتر می توان به آن رجوع کرد .

منبع : مشکلات رفتاری در کودکان اوتیسمی